ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืดปราจีนบุรี

การรับมือสถานการณ์อุทกภัย ด้านการประมง

ศูนย์ข้อมูลข่าวสาร

ข่าวประชาสัมพันธ์ ประชาสัมพันธ์กรมประมง

ผลกระทบสัตว์น้ำที่พบบ่อยในฤดูฝน

ด้วยกรมอุตุนิยมวิทยาประกาศเข้าสู่ฤดูฝนของประเทศไทยแล้วเมื่อวันที่ 13 พ.ค. 2565 ซึ่งในหลายพื้นที่ได้รับผลกระทบจากฝนตกต่อเนื่องทำให้คุณภาพน้ำเปลี่ยนแปลงกะทันหัน ส่งผลให้สัตว์น้ำปรับตัวไม่ทัน เกิดความเครียด อ่อนแอ ยอมรับการเกิดโรคง่าย หรือตายอย่างฉับพลันได้ โดยโรคที่มักเกิดในฤดูฝน ได้แก่

1.โรคที่เกิดจากปรสิต

อาการ ซึม ว่ายน้ำทุรนทุราย ลอยตัวผิวน้ำ ขับเมือกมาก มีแผลเลือดออก

การรักษา ใช้ฟอร์มาลีน 25 – 50 มิลลิเมตรต่อน้ำ 1 ตัน แช่และเปลี่ยนถ่ายน้ำ โดยทำซ้ำ 2 – 3 ครั้ง หรือด่างทับทิม 1 – 2 กรัมต่อน้ำ 1 ตัน

2.โรคที่เกิดจากแบคทีเรีย

อาการ ไม่กินอาหาร ซึม มีแผลตามลำตัว ตกเลือดที่ลำตัวและครีบ ตัวด่างขาวที่ลำตัว สีซีดหรือเข้มผิดปกติ ทยอยตาย

การรักษา นำปลาไปตรวจวินิจฉัยโรค ก่อนนำยาที่มีทะเบียนไปใช้รักษา

3.โรคไวรัส

อาการ สีตัวเข้มหรือซีดผิดปกติ ว่ายน้ำผิดปกติ มีแผลตามลำตัว อัตราการตายสูง

การรักษา โรคไวรัสในปลายังไม่มีทางรักษา

4.โรคน๊อคน้ำ

อาการ ปลาจะลอยหัว เปิด – ปิดกะพุ้งแก้มเร็ว ภาวะออกซิเจนหรือตะกอนในน้ำทำให้การแลกเปลี่ยนของเหงือกลดลง อาจทำให้ปลาตายอย่างกะทันหัน

การรักษา ไม่มีทางรักษาแต่เฝ้าระวังและป้องกันได้

วิธีป้องกันและเฝ้าระวังโรคสัตว์น้ำ

1.วางแผนการลี้ยงสัตว์น้ำให้เหมาะสมกับสภาพพื้นที่และฤดูกาล เพื่อให้สามารถจับจำหน่ายได้ก่อนฤดูน้ำหลาก

2.ควรคัดเลือกลูกพันธุ์สัตว์น้ำที่มีความแข็งแรง จากฟาร์มผู้ผลิตที่ได้มาตรฐานและเชื่อถือได้

3.ควรปล่อยสัตว์น้ำลงเลี้ยงในอัตราความหนาแน่นที่เหมาะสมหรือน้อยกว่าปกติ เพื่อลดความสูญเสียจากคุณภาพน้ำที่ไม่เหมาะสม และการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ

4.เลือกใช้อาหารที่มีคุณภาพที่ดี มีทะเบียน และให้อาหารสัตว์น้ำในปริมาณที่เหมาะสม เสริมสารอาหารหรือวิตามินที่จำเป็นต่อการเจริญเติบโต

5.วางแผนจัดการคุณภาพน้ำให้เหมาะสมสำหรับการเลี้ยง เช่น ในกรณีอากาศปิดควรเปิดเครื่องตีน้ำช่วยเพิ่มออกซิเจน

6.ระหว่างเลี้ยงควรทำความสะอาดพื้นบ่อ กรณีที่เลี้ยงในกระชังให้ทำความสะอาดกระชังอย่างสม่ำเสมอเพื่อลดปริมาณสารอินทรีย์ เศษอาหาร มูลของเสีย ซึ่งเป็นแหล่งอาหารของเชื้อโรค

7.ควรหมั่นสังเกตสุขภาพสัตว์น้ำอย่างสม่ำเสมอ กรณีสัตว์น้ำป่วยตายให้รีบกำจัดโดยฝังหรือเผา ไม่ควรทิ้งสัตว์น้ำป่วยไว้ในบ่อ เนื่องจากจะทำให้โรคแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว

8.กรณีเลี้ยงสัตว์น้ำในกระชัง ควรหมั่นดูแลความคงทนแข็งแรงของกระชัง และกระชังควรมีระยะห่างกันพอสมควร เพื่อให้น้ำหมุนเวียนถ่ายเทสะดวก